طراحی داخلی به مجموعه فعالیتهایی می‌گویند که یک طراح برای ایجاد فضاهای موثرتر و کاربردی‌تر در ساختمان انجام می‌دهد. برای انجام این فعالیتها طراح باید از مهارتهایی مانند رنگ شناسی، نورپردازی، مسائل ایمنی ساختمان، نوع و چیدمان لوازم منزل و نیز تجربیات دیگر برخوردار باشد. این رشته با توجه به بازار کار و آینده‌ی شغلی روشن طرفداران زیادی دارد.

طراحی داخلی خود دارای گسترگی زیادی است. از اوایل قرن بیستم که این رشته به سمت تخصصی شدن پیش رفت سبکهای زیادی ظهور و رشد پیدا کرده اند.

سبک‌های طراحی داخلی با گذشت زمان نسبت به رفتار مردم و موقعیت محلی آنها شکل گرفتند. برخی سبکها ریشه در آداب و فرهنگ گذشتگان دارند و برخی ریشه در نوع رفتار و سبک زندگی که ما در این مطلب به بررسی سبکهای مختلف طراحی داخلی بر اساس کشورها می‌پردازیم.

سبک‌های مختلف در طراحی داخلی بر اساس کشورها

ژاپنی: در این سبک فریم اصلی به صورت مربع است. ساده بودن، تمیزی، کمترین جزییات و نیز وجود عناصر منحصر به فردی مانند کف پوش‌های حصیری که به تاتامی مت معروف است، درهای کشویی، میزهای کوتاه و صندلی، گلدان‌های بنسای، و نیز اتاق‌های آلاچیق مانند که همه از تاتامی مت پوشیده شده اند از ویژگی‌های این سبک است.

چینی: استفاده از عناصری که در طبیعت وجود دارد در این سبک بسیار بارز است. رنگهای مشکی، طلایی، زرد و قرمز در این سبک بر دیگر رنگها غالب هستند. اصول فنگ شویی که همانا برقراری اعتدال میان انرژیهای آب، آتش، خاک، چوب و فلز می‌باشد در این سبک باید رعایت گردد. از اصول دیگر این سبک سادگی، منظم بودن و پرهیز از انباشتگی در محیط است. گیاه بامبو عنصر جدا ناشدنی از سبک چینی است که هر 5 اصل فنگ شویی را وارد خانه می‌کند.

اسکاندیناوی: مردم شمال اروپا برای دیزاین داخلی منازل خود از مبلمان‌های ساده، پالت‌های سفید و نیز لوازمی با ترکیب چوب و پلاستیک‌های روشن و استیل، کف پوش‌های تکه ای و لوازم جانبی و دکوری بسایر کم استفاده می‌کردند که به سبک اسکاندیناوی معروف شد. این سبک تقریبا به سبک مینیمال نزدیک است.

مراکشی: عناصر اصلی در این سبک ظروف‌های رنگی، کاشی، فرش، آثار فلزی، مبلمانهای چوبی منبت کاری شده، حیاطهای اندرونی، سایه بان‌های بالای تخت و رنگهای غالب این سبک آبی فیروزه ای، سفید و سبز هستند.

فرانسوی: سبک فرانسوی در واقع ترکیب سبکهای روستایی و سلطنتی است. در این سبک وجود کمد یا گنجه‌های حکاکی و منبت کاری شده مانند آرموار از عناصر دائمی می‌باشد که به خوبی در اتاق‌های منزل با وسایل دیگر ترکیب می‌شود. رنگ‌های غالب در این سبک آبی، طلایی، سبز و قرمر هستند که بیشتر برای رنگ آمیزی طرح‌های گل و برگ در قاب آیینه‌ها و صندلی چوبی استفاده می‌گردد.

سوئدی: این سبک به دلیل استفاده از نور و روشنایی و رنگ‌های گرم به سبک اسکاندیناوی شباهت دارد. رنگ‌های روشن مانند سفید و آبی از رنگ‌های غالب این سبک هستند . لوازم منزل و فضاهای داخلی و کف پوش به دلیل روزهای کوتاه و غروب‌های زودهنگام همگی از رنگ‌های روشن و کمرنگ استفاده شده اند تا روشنایی را وارد خانه‌ها کنند . وجود چیزهای کمرنگ، روشن، پر زرق و برق و پرجلوه در دکوری‌های یک منزل با طراحی داخلی سوئدی معروف است.

در قسمت دوم این مطلب شما را با سبکهای مختلف طراحی داخلی و خصوصیات بارز آنها مانند ایران و ایران باستان، خاورمیانه، مصر و هند، رومی و یونان باستان و نیز سبک متفاوت انگلیسی آشنا خواهیم کرد. برای خواندن ادامه این مقاله با ما همراه باشید.

ایرانی: ستونهای بلند، طراحی‌های دقیق و مناسب، رعایت مسائل فنی و علمی، ایوانهای بزرگ که هریک در عین سادگی معرف شکوه ایرانی در طراحی داخلی می‌باشند.

ایران باستان: در سبک ایران باستان، سنگ‌های مرمر برای دیوارها، حکاکی و منبت، تندیس‌های هخامنشی به چشم می‌خورد. رنگ‌های غالب در این سبک رنگ‌های خنثی مانند سفید و کرم در کنار رنگهای آبی ارغوانی و زرشکی می‌باشد. سرستون‌های شیر و دربهای سنگین و ستون‌های بلند همگی از ویژگی‌های این سبک با شکوه می‌باشد. عناصر و شکلهای گوشه دار در این سبک بسیار استفاده می‌شود.

خاورمیانه: این سبک در واقع به سبک سنتی بسیار نزدیک است و فرش و گلیم در ان حرف اول میزند. نقش‌های سنتی و اسلامی و رنگهای گرم و تند از اجزای این سبک هستند. از عناصر این سبک میتوان تخت و بالش‌های کوچک با طرح سنتی و نقش لنگ و گلیم را نام برد.

مصری: در این سبک اولین چیزی که به چشم میخورد طاقچه هایی پر از اشیا تزیینی و مجسمه و لوازم دکوری است. ستون‌های کوتاه و حجیم و منقوش، پنجره‌های چوبی و مشبک، نقاشی‌های روی پاپیروس، نقش‌های کنده شده روی دیوا از عناصر این سبک هستند.

هندی: غالبترین عنصر در این سبک استفاده از رنگهای گرم مانند زرد و نارنجی و قرمر است. وجو معبد کوچکی که به مندیر معروف است از عناصر جدا ناشدنی در خانه‌های هندی است که معمولا در جایی غیر از اتاق خواب قرار می‌دهند. تزییناتی مانند قلیان ، شطرنج ، پارچه‌های سوزن دوزی شده ظریف و نقوش شیوا از خصوصیات این سبک محسوب می‌شوند.

رومی باستان: استفاده از سردیس به جای مجسمه کامل برای اولین بار در این سبک ظهور کرد. از عناصر و خصوصیات این سبک میتوان به طاق‌های نیم دایره ای شکل ، نصب موزاییک بر روی دیوار، آب نماهای بزرگ، سونا و استخر و نیز کاغذ دیواری اشاره کرد. وجه تمایز بین مردم عامه و منزل اشراف استفاده اشراف از صحنه‌های جنگ آن زمان مانند گلادیاتور به صورت قطعات موزاییک بوده است.

یونان باستان: این سبک بر تقارن و تعادل بسار تاکید دارد. رنگ‌های غالب در این سبک سفید و آبی هستند. در طراحی داخلی بیشتر از مصالحی مانند آهک و مرمر سفید استفاده می‌کنند. فرم‌های سنتوری بالای ساختمان از بارزترین خصوصیات این سبک به شمار می‌آید.

انگلیسی: سبک انگلیسی دارای گستردگی زیادی است. این سبک به سبکهای متفاوتی تقسیم می‌شود که هریک با نام ملکه‌ها و اشراف زاده‌ها طبقه بندی شده است که در زیر به نام‌ها و خصوصیات بارز آن اشاره میکنیم:

• سبک ویلیام مری (چوبهای انحنا دار شکل‌های S , C)
• سبک کویین آن (پایه‌های کابریولی و قوس دار S)
• سبک جورجین (استفاده از روکش چوب پارچه کوبی، کاغذ دیواری، چوب‌های ماهاگونی، اقاقیا)
• سبک چندیل ( پایه‌های کبدیولی داشتند که به پنجه یک گربه میان با توپی که گرفته بود ختم می‌شود)
• هپل وایت (صندلی با پشتی سپری یا قلبی شکل)
• شرایتون (پایه استوانه شیاردار یا مارپیچ)
• سبک بیرر میر ( مدال‌ها با نقاشی پرتره)
• سبک باهاوس ( بکارگیری فلز در قاب صندلی و مبلمان) .

سبک‌های طراحی داخلی با گذشت زمان نسبت به رفتار مردم و موقعیت محلی آنها شکل گرفتند. برخی سبکها ریشه در آداب و فرهنگ گذشتگان دارند و برخی ریشه در نوع رفتار و سبک زندگی که ما در قسمت اول و دوم این مطلب چند سبک را با هم بررسی کردیم. در این بخش به ادامه‌ی بررسی این سبکها می‌پردازیم.

باروک

پیدایش این سبک از ایتالیا بود که در مدت زمان کوتاهی بیشتر اروپا را تحت پوشش خود درآورد . باروک به معنای نامنظم است . هنری که در آن قواعد تناسب رعایت نمی‌شود. میتوان گفت این سبک نقطه‌ی مقابل سبک کلاسیک است. این سبک بیشتر مناسب فضاهای بزرگ است. مبلمان‌های باشکوه، پرده‌های مخملی، لوازم دکوری بزرگ با رنگهای کرم، قرمز و قهوه ای و مجسمه‌های با پیکر انسان به صورت ایستاده از ویژگی‌های این سبک است.

روکوکو

بخشی از معماری باروک با تجمل گرایی کمتر که در آن از رنگهای روشن و سفید بیشتر استفاده شده سبکی جدید به نام روکوکو خلق کرد.

ویکتوریایی

تعادل میان تیره و روشن ، هماهنگی بین عناصر و لوازم ، شمعدان‌های بزرگ ، لوسترهای بزرگ شیشه ای منقوش از خصوصیات این سبک است . تعادل بین کاغذ دیواری‌های تیره و روشن روی دیوارهایی که به دو قسمت عمودی تقسیم شده اند از بارزترین نشانه‌های این سبک است.

آرت نوو

بخش دیگری از معماری باروک که در آن بیشتر از عناصری مانند خطوط منحنی و کف پوش‌های چوبی استفاده می‌شود آرت نوو می‌باشد. جالب است بدانید نقاشی روی شیشه با نام ویترای از این سبک ابداع شد.

گوتیک

گوتیگ سبکی مذهبی است که بیشتر در فضاهایی مانند کلیسا به چشم می‌خورد. این سبک در جریان بازسازی کلیسای سنت دنیس فرانسه ابداع گردید. برای اجرای این سبک در منزل به یک فضای بزرگ احتیاج دارید. طاقهایی با قوس نوک تیز، رنگ‌های تیره برای دیوارها و سقف، لوازم و عناصر لوکس و کف پوش‌های تیره از ویژگی‌های این سبک است.

اوریگامی

اوریگامی یک کلمه‌ی ژاپنی به معنای خم کردن کاغذ است. « اورو » به معنای خم کردن و « گامی » به معنای کاغذ می‌باشد. اوریگامی در واقع یک روش برای ایجاد اشکالی مختلف است که همگی در عین رعایت قوانین تعادل و هماهنگی دارای گوشه‌های خارج از عرف هستند. سبک اوریگامی نیز به دلیل شباهت به این نوع سازه‌ها از این کلمه الهام گرفته شدها ست.

مونو کروماتیک

اولین سبک پیشنهادی برای طراحان و دکوراتورها که سبکی بسیار راحت و آسان است، سبک مونو کروماتیک است. در این سبک که حتی علاقمندان نیز به راحتی در منزل میتوانند انجام دهند, با کنار هم قراردادن اشیای یک رنگ در ابعاد مختلف میتوان به یک سبک زیبا و ساده رسید.